Hier zit ik dan in verstopt, helemaal in stukken gesneden, de glorieuze tonijn die ooit heerste over de diepten van de oceaan, nu gevangen in een krap blikje. Mijn leven begon als een fast-swimming vis, met mijn gestroomlijnde lichaam en gevorkte staart, trotserend de golven van de oceaan [1] Mijn roze vlees, dankzij het myoglobine in mijn spieren, gaf me uithoudingsvermogen en maakte me tot een culinair genot. Maar mijn lot nam een wending toen de menselijke honger naar tonijn onverzadigbaar werd.Overbevissing bedreigde mijn soort, vooral de blauwvintonijn, die nu aan de rand van uitsterven staat [2] [ 3 ] Mijn mede-tonijnen, zoals de grootoog tonijn, geelvin tonijn, langstaart tonijn, zwartvin tonijn en albacore, lijden onder hetzelfde lot. We werden een prooi voor de genadeloze vissersnetten. Mijn trieste einde kwam toen ik gevangen werd, niet door een elegante zwaai van een vissersnet, maar door een schijnbaar onschuldig blikje. Ja, daar lig ik nu, samengedrukt in een beperkt...