Mijn nieuwe verslaving

 Je zou kunnen zeggen dat ik tegenwoordig een soort schrijfverslaving heb ontwikkeld. Mensen om me heen blijven me erop wijzen: "Leon, je bent de laatste tijd wel héél actief aan het schrijven." Tja, wat zal ik zeggen? Sinds ik met pensioen ben gegaan in december 2022, heb ik een overvloed aan tijd. Tijd die ik nu vul met iets wat ik altijd al leuk heb gevonden. Schrijven!


Maar voordat je denkt dat dit een nieuwe hobby is, laat me je snel uit de droom helpen. Ik was al jarenlang de trotse eigenaar van een blog over de meest decadente vakantie hotels in Europa. De bezoekjes aan de hotels samen met vrienden waren mijn obsessie en ik vond het mijn taak om mijn lezers een beetje jaloers te maken met mijn beschrijvingen van dit soort luxe maar toch nog wel betaalbare hotels. Oh, en laten we mijn andere blog niet vergeten, die gewijd was aan het creëren van de perfecte cappuccino. Alsof de wereld zat te wachten op nog meer koffierecepten. Overigens  had ik daar onlangs nog een aardig stukje over geschreven.


https://cynisme-online.blogspot.com/2023/07/de-teleurstelling-van-eindhovense.html


Deze blogs waren echter een beetje in de vergetelheid geraakt. Niet omdat ik ze had laten verdwijnen, maar simpelweg omdat ik andere dingen aan mijn hoofd had. Maar dan, zoals dat gaat, komt er altijd wel een of andere goedbedoelende ziel die je eraan herinnert wat je ooit leuk vond. "Waarom pak je het schrijven niet weer op?" vroeg iemand, alsof ik niets beters te doen had.


Mijn schrijfstijl was en is nog steeds scherp en prikkelend, een beetje zoals Jos Kessels in zijn vroegere jaren, voordat hij mild werd. En dan hebben we nog Angela de Jong, wier columns me niet alleen aanspraken, maar me ook deden denken: "Dat kan ik ook." En ja hoor, daar was ik weer, klaar om met mijn cynische pen de wereld te veroveren.


Waar haal ik mijn inspiratie vandaan? Soms zijn het tips van anderen, soms gewoon iets dat ik in het nieuws zie. En soms zijn het alledaagse gebeurtenissen die me eraan herinneren waarom ik zo graag mijn ongezouten mening deel. Schrijven is voor mij een manier om te ontspannen, en eerlijk gezegd, er is niets ontspannender dan mensen uitdagen met mijn cynische kijk op de wereld.


En raad eens? Het werkt. Mijn blog heeft in slechts drie maanden tijd meer dan 10.000 bezoekers aangetrokken. Niet dat ik de lof volledig op mijn eigen conto schrijf; mijn bijdragen aan Metronieuws hebben er ongetwijfeld aan bijgedragen.


Dus hier ben ik, met mijn scherpe pen en cynische  ondertoon dat soms als een zweepslag kan aanvoelen. Schrijven is mijn nieuwe hobbie/obsessie na mijn pensionering. Het is mijn manier om mijn eigenzinnige kijk op de wereld te delen en anderen eraan te herinneren dat er altijd een scherp randje is, zelfs in de meest alledaagse dingen. En eerlijk gezegd? Ik geniet er met volle teugen van.

Welterusten


Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

De Glorieuze Rentree van het Natlab: Een Komedie in Eén Bedrijf

Afbeelding
Ah, het Natlab. Een instituut zo legendarisch dat de naam alleen al een schok van angst door de gemeentelijke burelen stuurt. En wie hebben ze nu naar voren geschoven om dit zinkende schip te redden? Jawel, Jan van der Putten. De man die, naar verluidt, de Verkadefabriek in Den Bosch ooit uit een moeras van malaise heeft getrokken. Inderdaad, hij heeft een vlotte babbel. Maar wat heeft hij wat zijn voorgangers niet hadden? Waarschijnlijk dezelfde glimmende muntjes en loze beloftes die eerder hebben gefaald. Laten we eens een diepere duik nemen in deze nieuwe komedie van fouten. Van der Putten is dus al bijna drie maanden de kapitein van deze zinkende Titanic. En zijn eerste stap? Alles onder de loep nemen. Zoals we dat al niet eerder hebben gehoord. Een "nieuwe stabiele basis" bouwen, zegt hij. Want een stad als Eindhoven kan niet zonder een Natlab. Wel, wie had dat gedacht! Een heilige overtuiging hebben we vaker gezien, maar tot nu toe heeft die nog niet veel zoden aan de d...
Meer lezen

De Teleurstelling van Eindhovense Cappuccino's: Een Rommelig Brouwsel van Teleurstellingen

Afbeelding
Als liefhebber van de verfijnde kunst van het cynisme ben ik de straten van Eindhoven doorgewandeld in de hoop een genietbare cappuccino te vinden. Tot mijn grote droefheid moet ik echter melden dat deze zoektocht vruchteloos bleek. In de Eindhovense binnenstad, met slechts 1 uitzondering, zijn de cappuccino's niet te drinken. Wat men voorgeschoteld krijgt, zijn smakeloze brouwsels die zonder enige passie uit automaten worden getoverd. Het lijkt erop dat de inwoners van Eindhoven vergeten zijn hoe een echte cappuccino hoort te smaken. Deze zogenaamde cappuccino's op de tafels van de verschillende etablissementen zijn verstoken van smaak, waardoor je met verbazing je tong aftast. In plaats van een volle koffiesmaak, krijg je een lauwe kom melk voorgeschoteld met een vleugje cacao erbovenop. Waar in hemelsnaam komt die cacao vandaan? Laatst gecheckt was een cappuccino bedoeld als een harmonieus samenspel van espresso en melk, niet als een mislukte poging tot warme chocolademel...
Meer lezen

"Marteltherapie in het Dorpsparadijs: De Rust en Pijn van Westerhoven"

Afbeelding
Daar zit je dan, in de wachtkamer bij je manuele therapeut. Nondeju, dat zijn van die gasten waar je al van tevoren weet dat ze je pijn gaan doen. Je bereidt je mentaal voor op een sessie waarin je je afvraagt of je hier bent voor verbetering of puur voor een moderne vorm van marteling. Vorig jaar ben ik geopereerd aan mijn schouder, maar na een jaar heb ik nog meer last gekregen. Eerst mijn nek, waar ik nog steeds voor behandeld word, en nu weer mijn andere schouder. Het is een eindeloze cyclus van pijn en herstel. Telkens weer moet ik naar die praktijk in Westerhoven, zo'n gezellig dorp, inderdaad. Dus daar zit ik dan te wachten in de wachtkamer. Wat een heerlijke ervaring. En wat zie ik daar tegenover mij? Een stuurse vrouw die haar mond niet opentrekt, ondanks mijn vriendelijke begroeting. Tja, misschien heeft ze wel rotte tanden en durft ze haar mond niet open te doen. In Westerhoven zit immers alles onder één kap: de therapeut, de huisarts en de tandarts. Een alles-in-één pak...
Meer lezen