De Roemloze Glorie van Roddeltainment: Waar IQ Omlaaggaat en Verstand Uit Het Raam Vliegt



In een wereld vol serieuze problemen en intellectueel uitdagende vraagstukken, bieden de Nederlandse roddelprogramma's zoals RTL Boulevard en SBS6 Shownieuws een verfrissend toevluchtsoord voor mensen die hun hersencellen liever in de slaapstand zetten. Wie heeft er immers behoefte aan feiten en diepgaande analyses als je de roddels over BN'ers kunt verslinden? Het is hoog tijd om de glorie van roddeltainment te vieren, waar intelligentie een zeldzaam goed is en onzin de boventoon voert!

Bij Shownieuws kunnen we genieten van het schouwspel van voormalige showbizz-sterren zoals  Patty Brard,Tooske Ragas en Airen Mylène die zich wanhopig vastklampen aan hun laatste beetje relevantie. Als een verzameling archeologische overblijfselen graven ze hun eigen graf, maar dan op live televisie. Ze proberen nog steeds interessant te zijn, maar het enige wat interessant is aan hun optredens, is de vraag of ze hun eigen namen nog wel weten. Het is een triestige vertoning waar zelfs de meest saaie begrafenis nog een feestje bij lijkt.

Maar wacht, er is meer! RTL Boulevard neemt ons mee op een epische reis naar de diepten van onzinnigheid. Hun 'journalistieke' vaardigheden worden geëvenaard door een vijfjarige die een kleurboek inkleurt. "Bronnen hebben ons bericht bevestigd”is hun geliefkoosde mantra, alsof ze de belichaming zijn van een onfeilbaar orakel. Wie heeft feiten en betrouwbare bronnen nodig als je ook gewoon wil speculeren op basis van aannames en eigen interpretaties? Gewoon, een beetje gokken en hopen dat er iets waar blijkt te zijn. Dat is tenslotte waar journalistiek om draait, toch?

Laten we het even hebben over de presentatoren van deze hersenkrakers. Vooral die Nikkie Plessen, jakkie met haar altijd glad geschoren benen wat waarschijnlijk haar handelsmerk is geworden. Haar intellectuele vermogen is waarschijnlijk net zo indrukwekkend als een lege bierfles. En wat te denken van Daphne Bunskoek, wie heeft dat ooit bedacht om dit mens op tv een programma te laten presenteren. Meteen terugsturen naar de radio, dan hoeven we haar ook niet te zien. Ze kunnen alles bespreken in de studio, van de meest modieuze kattenhalsbanden tot de diepste filosofische vraagstukken (hoewel, wacht, dat doen ze helemaal niet). Je vraagt je af of ze überhaupt weten hoe ze een boek moeten vasthouden, laat staan ​​lezen.

Het lijkt erop dat het hun belangrijkste taak is om hun kijkers aan het lachen te maken, niet met humor, maar met hun bedroevend lage intelligentie. Ze lijken zich meer thuis te voelen in een kleuterschool dan in een tv-studio. Eén ding is zeker: als er een IQ-limbo was, zouden ze zeker prijzen winnen voor het laagste IQ ter wereld.

Natuurlijk, we kunnen niet anders dan dankbaar zijn voor deze nationale roddelrubrieken. Ze bieden ons een glimp van een wereld waarin niets ertoe doet en waar trivia het hoogtepunt van de dag is. Hoe meer we ons richten op de wissewasjes van het leven, hoe minder we ons zorgen hoeven te maken over echte problemen zoals klimaatverandering, ongelijkheid en wereldvrede. Wie wil er nu een verstandige en geïnformeerde samenleving als we ons ook kunnen bezighouden met de kleur van de string van Anouk en of ze haar puni heeft geschoren.

Dus laten we een luid applaus geven voor de roemloze glorie van roddeltainment op de Nederlandse televisie. Laten we onze hersencellen op stal zetten en ons tegoed doen aan geneuzel, aannames en onzin. Want wie heeft behoefte aan intelligentie en feiten als we ook gewoon kunnen zwemmen in een oceaan van oppervlakkigheid? Cheers!


LK

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

De Glorieuze Rentree van het Natlab: Een Komedie in Eén Bedrijf

Afbeelding
Ah, het Natlab. Een instituut zo legendarisch dat de naam alleen al een schok van angst door de gemeentelijke burelen stuurt. En wie hebben ze nu naar voren geschoven om dit zinkende schip te redden? Jawel, Jan van der Putten. De man die, naar verluidt, de Verkadefabriek in Den Bosch ooit uit een moeras van malaise heeft getrokken. Inderdaad, hij heeft een vlotte babbel. Maar wat heeft hij wat zijn voorgangers niet hadden? Waarschijnlijk dezelfde glimmende muntjes en loze beloftes die eerder hebben gefaald. Laten we eens een diepere duik nemen in deze nieuwe komedie van fouten. Van der Putten is dus al bijna drie maanden de kapitein van deze zinkende Titanic. En zijn eerste stap? Alles onder de loep nemen. Zoals we dat al niet eerder hebben gehoord. Een "nieuwe stabiele basis" bouwen, zegt hij. Want een stad als Eindhoven kan niet zonder een Natlab. Wel, wie had dat gedacht! Een heilige overtuiging hebben we vaker gezien, maar tot nu toe heeft die nog niet veel zoden aan de d...
Meer lezen

De Teleurstelling van Eindhovense Cappuccino's: Een Rommelig Brouwsel van Teleurstellingen

Afbeelding
Als liefhebber van de verfijnde kunst van het cynisme ben ik de straten van Eindhoven doorgewandeld in de hoop een genietbare cappuccino te vinden. Tot mijn grote droefheid moet ik echter melden dat deze zoektocht vruchteloos bleek. In de Eindhovense binnenstad, met slechts 1 uitzondering, zijn de cappuccino's niet te drinken. Wat men voorgeschoteld krijgt, zijn smakeloze brouwsels die zonder enige passie uit automaten worden getoverd. Het lijkt erop dat de inwoners van Eindhoven vergeten zijn hoe een echte cappuccino hoort te smaken. Deze zogenaamde cappuccino's op de tafels van de verschillende etablissementen zijn verstoken van smaak, waardoor je met verbazing je tong aftast. In plaats van een volle koffiesmaak, krijg je een lauwe kom melk voorgeschoteld met een vleugje cacao erbovenop. Waar in hemelsnaam komt die cacao vandaan? Laatst gecheckt was een cappuccino bedoeld als een harmonieus samenspel van espresso en melk, niet als een mislukte poging tot warme chocolademel...
Meer lezen

"Marteltherapie in het Dorpsparadijs: De Rust en Pijn van Westerhoven"

Afbeelding
Daar zit je dan, in de wachtkamer bij je manuele therapeut. Nondeju, dat zijn van die gasten waar je al van tevoren weet dat ze je pijn gaan doen. Je bereidt je mentaal voor op een sessie waarin je je afvraagt of je hier bent voor verbetering of puur voor een moderne vorm van marteling. Vorig jaar ben ik geopereerd aan mijn schouder, maar na een jaar heb ik nog meer last gekregen. Eerst mijn nek, waar ik nog steeds voor behandeld word, en nu weer mijn andere schouder. Het is een eindeloze cyclus van pijn en herstel. Telkens weer moet ik naar die praktijk in Westerhoven, zo'n gezellig dorp, inderdaad. Dus daar zit ik dan te wachten in de wachtkamer. Wat een heerlijke ervaring. En wat zie ik daar tegenover mij? Een stuurse vrouw die haar mond niet opentrekt, ondanks mijn vriendelijke begroeting. Tja, misschien heeft ze wel rotte tanden en durft ze haar mond niet open te doen. In Westerhoven zit immers alles onder één kap: de therapeut, de huisarts en de tandarts. Een alles-in-één pak...
Meer lezen