Eindhoven: De 'Groene' Stad waar Onkruid de Overhand Neemt

 


Eindhoven, oh Eindhoven, de stad die bekend staat om haar kennis en innovatie. Maar laten we niet vergeten dat deze stad ook een 'groene' reputatie heeft, iets waar onze lokale politici vast dol op zijn. Maar laten we eerlijk zijn, Eindhovenaren zelf, vinden wij dat ook? Een stad waar je bijna je nek breekt over losliggende stoeptegels en waar het onkruid welig tiert op stoepen en langs wegen. Soms moet je bijna op de gok een hoek omgaan, omdat je geen enkel zicht op de weg hebt. Geweldig, toch?

Het is opmerkelijk hoezeer onze stad verdeeld is. Neem bijvoorbeeld de wijk Blixembosch, die er geweldig uitziet. Maar als je dan kijkt naar de Achtse Barrier of de Genderbeemd, waan je jezelf in een ware jungle. Sommige wijken krijgen de luxe van commerciële groenbedrijven die hun werk doen, terwijl andere wijken moeten vertrouwen op de Ergon. Maar waarom wordt er dan zoveel onkruid getolereerd? Misschien is er gewoon geen enkele vorm van controle op de aanbestedingen van deze werkzaamheden. Het lijkt erop dat de verantwoordelijke ambtenaar een voorliefde heeft voor een natuurlijke habitat.

Het is echt een genot om door de straten van Eindhoven te lopen en constant je ogen gericht te houden op de grond, om te voorkomen dat je over een losse tegel struikelt of verstrikt raakt in het onkruid. Het voegt echt iets toe aan de charme van de stad, nietwaar? Je zou denken dat de gemeente wat meer aandacht zou besteden aan het onderhoud van de openbare ruimte, maar wie heeft er nou behoefte aan een goed onderhouden stad? We hebben tenslotte genoeg kennis om ons mee bezig te houden.


Laten we eerlijk zijn, wie houdt er niet van om te verdwalen in een stadsjungle? Het is een unieke ervaring om je weg te moeten vinden door een overwoekerde omgeving, volledig in harmonie met de natuur. Wie heeft er nu behoefte aan fatsoenlijk zicht op de weg? Wie heeft er nu behoefte aan een veilige en verzorgde leefomgeving?

Dus laten we onze handen in de lucht gooien en applaudisseren voor de groene stad Eindhoven, waar onkruid floreert en waar struikelen over losse tegels de nieuwe norm is. Laten we trots zijn op de verschillen in onze stad, waar sommige wijken eruitzien als prachtige oases en andere wijken eruitzien als wildernissen. Het is allemaal onderdeel van de Eindhovense charme, toch?


Dus, beste Eindhovenaren, laten we genieten van deze bijzondere mix van kennis en groen. Laten we ons verzoenen met de overwoekerde stoepen en de verrassingen die ze voor ons in petto hebben. Want wie heeft er nou behoefte aan een stad zonder uitdagingen? Laten we het onkruid omarmen en laten groeien, net als onze liefde voor deze 'groene' stad die Eindhoven heet.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

De Glorieuze Rentree van het Natlab: Een Komedie in Eén Bedrijf

Afbeelding
Ah, het Natlab. Een instituut zo legendarisch dat de naam alleen al een schok van angst door de gemeentelijke burelen stuurt. En wie hebben ze nu naar voren geschoven om dit zinkende schip te redden? Jawel, Jan van der Putten. De man die, naar verluidt, de Verkadefabriek in Den Bosch ooit uit een moeras van malaise heeft getrokken. Inderdaad, hij heeft een vlotte babbel. Maar wat heeft hij wat zijn voorgangers niet hadden? Waarschijnlijk dezelfde glimmende muntjes en loze beloftes die eerder hebben gefaald. Laten we eens een diepere duik nemen in deze nieuwe komedie van fouten. Van der Putten is dus al bijna drie maanden de kapitein van deze zinkende Titanic. En zijn eerste stap? Alles onder de loep nemen. Zoals we dat al niet eerder hebben gehoord. Een "nieuwe stabiele basis" bouwen, zegt hij. Want een stad als Eindhoven kan niet zonder een Natlab. Wel, wie had dat gedacht! Een heilige overtuiging hebben we vaker gezien, maar tot nu toe heeft die nog niet veel zoden aan de d...
Meer lezen

De Teleurstelling van Eindhovense Cappuccino's: Een Rommelig Brouwsel van Teleurstellingen

Afbeelding
Als liefhebber van de verfijnde kunst van het cynisme ben ik de straten van Eindhoven doorgewandeld in de hoop een genietbare cappuccino te vinden. Tot mijn grote droefheid moet ik echter melden dat deze zoektocht vruchteloos bleek. In de Eindhovense binnenstad, met slechts 1 uitzondering, zijn de cappuccino's niet te drinken. Wat men voorgeschoteld krijgt, zijn smakeloze brouwsels die zonder enige passie uit automaten worden getoverd. Het lijkt erop dat de inwoners van Eindhoven vergeten zijn hoe een echte cappuccino hoort te smaken. Deze zogenaamde cappuccino's op de tafels van de verschillende etablissementen zijn verstoken van smaak, waardoor je met verbazing je tong aftast. In plaats van een volle koffiesmaak, krijg je een lauwe kom melk voorgeschoteld met een vleugje cacao erbovenop. Waar in hemelsnaam komt die cacao vandaan? Laatst gecheckt was een cappuccino bedoeld als een harmonieus samenspel van espresso en melk, niet als een mislukte poging tot warme chocolademel...
Meer lezen

"Marteltherapie in het Dorpsparadijs: De Rust en Pijn van Westerhoven"

Afbeelding
Daar zit je dan, in de wachtkamer bij je manuele therapeut. Nondeju, dat zijn van die gasten waar je al van tevoren weet dat ze je pijn gaan doen. Je bereidt je mentaal voor op een sessie waarin je je afvraagt of je hier bent voor verbetering of puur voor een moderne vorm van marteling. Vorig jaar ben ik geopereerd aan mijn schouder, maar na een jaar heb ik nog meer last gekregen. Eerst mijn nek, waar ik nog steeds voor behandeld word, en nu weer mijn andere schouder. Het is een eindeloze cyclus van pijn en herstel. Telkens weer moet ik naar die praktijk in Westerhoven, zo'n gezellig dorp, inderdaad. Dus daar zit ik dan te wachten in de wachtkamer. Wat een heerlijke ervaring. En wat zie ik daar tegenover mij? Een stuurse vrouw die haar mond niet opentrekt, ondanks mijn vriendelijke begroeting. Tja, misschien heeft ze wel rotte tanden en durft ze haar mond niet open te doen. In Westerhoven zit immers alles onder één kap: de therapeut, de huisarts en de tandarts. Een alles-in-één pak...
Meer lezen