Smartphone Verslaving: De Nieuwe 'Must-Have' Accessoire op Vakantie!


Het vakantieseizoen is weer aangebroken, en dat betekent dat mensen massaal hun koffers pakken en op zoek gaan naar ontspanning en avontuur. Maar wat blijkt? De moderne vakantieganger kan simpelweg niet zonder zijn of haar trouwe metgezel: de smartphone! Zelfs tijdens die langverwachte vakantie lijken mensen hun digitale leven niet los te kunnen laten.

Vooral zakenmensen zijn berucht om hun onvermogen om zich los te koppelen van hun werkmails en investeringsupdates. Terwijl ze zichzelf op een zonovergoten strand moeten herbronnen, kunnen ze het niet nalaten om nog even snel hun zakelijke beslommeringen te checken. Want ja, wie kan er nu ontspannen zonder continu te weten of hun aandelen omhoog of omlaag gaan?

En dan hebben we de jeugd, de 'social media junkies,' die ruim 16 uur per dag (ja, dat is geen typefout) vastgelijmd lijken te zitten aan hun smartphones om het wel en wee van hun vrienden op de socials bij te houden. Want stel je voor dat ze iets missen of niet direct kunnen reageren op die nieuwe TikTok-trend, dat is natuurlijk een absolute ramp!

Maar laten we eerlijk zijn, kennen al die duizenden 'vrienden' op sociale media elkaar echt? Ik durf te wedden dat mijn schoenzool smakelijker is dan de kans dat ze al die mensen persoonlijk kennen. Het lijkt erop dat de definitie van vriendschap tegenwoordig is veranderd naar het hebben van zoveel mogelijk virtuele connecties, ongeacht of je elkaar ooit in levenden lijve hebt ontmoet.

En als jij denkt dat alleen de 'gewone' vakantiegangers hieraan lijden, denk dan nog eens goed na. Zelfs ik, als onschuldige column schrijver ontvang wekelijks tientallen verzoeken van mensen die ik nog nooit heb ontmoet en waarschijnlijk ook nooit zal ontmoeten. De digitale wereld heeft ons op de een of andere manier doen geloven dat iedereen altijd bereikbaar en beschikbaar moet zijn.

Hoewel deze smartphone-verslaving een verontrustende trend is, is er gelukkig één positief punt: op scholen zijn smartphones eindelijk taboe. Daar wordt de ononderbroken digitale stroom afgesneden, en dat is een stap in de goede richting om weer echt menselijk contact te bevorderen.

Kortom, laten we een sarcastisch applaus geven aan de moderne vakantiegangers, zakenmensen en jeugd, die zich vastklampen aan hun smartphones alsof hun leven ervan afhangt. Terwijl de wereld om hen heen verandert, lijken ze vast te zitten in een digitale bubbel waar menselijk contact geen prioriteit meer heeft. Maar ach ja, wie heeft er nu echt behoefte aan echte gesprekken en onverdeelde aandacht als we al onze zorgen en vreugde kunnen delen in 280 tekens of een perfect gefilterde Instagram-post? Het zal allemaal wel...

Leon

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

De Glorieuze Rentree van het Natlab: Een Komedie in Eén Bedrijf

Afbeelding
Ah, het Natlab. Een instituut zo legendarisch dat de naam alleen al een schok van angst door de gemeentelijke burelen stuurt. En wie hebben ze nu naar voren geschoven om dit zinkende schip te redden? Jawel, Jan van der Putten. De man die, naar verluidt, de Verkadefabriek in Den Bosch ooit uit een moeras van malaise heeft getrokken. Inderdaad, hij heeft een vlotte babbel. Maar wat heeft hij wat zijn voorgangers niet hadden? Waarschijnlijk dezelfde glimmende muntjes en loze beloftes die eerder hebben gefaald. Laten we eens een diepere duik nemen in deze nieuwe komedie van fouten. Van der Putten is dus al bijna drie maanden de kapitein van deze zinkende Titanic. En zijn eerste stap? Alles onder de loep nemen. Zoals we dat al niet eerder hebben gehoord. Een "nieuwe stabiele basis" bouwen, zegt hij. Want een stad als Eindhoven kan niet zonder een Natlab. Wel, wie had dat gedacht! Een heilige overtuiging hebben we vaker gezien, maar tot nu toe heeft die nog niet veel zoden aan de d...
Meer lezen

De Teleurstelling van Eindhovense Cappuccino's: Een Rommelig Brouwsel van Teleurstellingen

Afbeelding
Als liefhebber van de verfijnde kunst van het cynisme ben ik de straten van Eindhoven doorgewandeld in de hoop een genietbare cappuccino te vinden. Tot mijn grote droefheid moet ik echter melden dat deze zoektocht vruchteloos bleek. In de Eindhovense binnenstad, met slechts 1 uitzondering, zijn de cappuccino's niet te drinken. Wat men voorgeschoteld krijgt, zijn smakeloze brouwsels die zonder enige passie uit automaten worden getoverd. Het lijkt erop dat de inwoners van Eindhoven vergeten zijn hoe een echte cappuccino hoort te smaken. Deze zogenaamde cappuccino's op de tafels van de verschillende etablissementen zijn verstoken van smaak, waardoor je met verbazing je tong aftast. In plaats van een volle koffiesmaak, krijg je een lauwe kom melk voorgeschoteld met een vleugje cacao erbovenop. Waar in hemelsnaam komt die cacao vandaan? Laatst gecheckt was een cappuccino bedoeld als een harmonieus samenspel van espresso en melk, niet als een mislukte poging tot warme chocolademel...
Meer lezen

"Marteltherapie in het Dorpsparadijs: De Rust en Pijn van Westerhoven"

Afbeelding
Daar zit je dan, in de wachtkamer bij je manuele therapeut. Nondeju, dat zijn van die gasten waar je al van tevoren weet dat ze je pijn gaan doen. Je bereidt je mentaal voor op een sessie waarin je je afvraagt of je hier bent voor verbetering of puur voor een moderne vorm van marteling. Vorig jaar ben ik geopereerd aan mijn schouder, maar na een jaar heb ik nog meer last gekregen. Eerst mijn nek, waar ik nog steeds voor behandeld word, en nu weer mijn andere schouder. Het is een eindeloze cyclus van pijn en herstel. Telkens weer moet ik naar die praktijk in Westerhoven, zo'n gezellig dorp, inderdaad. Dus daar zit ik dan te wachten in de wachtkamer. Wat een heerlijke ervaring. En wat zie ik daar tegenover mij? Een stuurse vrouw die haar mond niet opentrekt, ondanks mijn vriendelijke begroeting. Tja, misschien heeft ze wel rotte tanden en durft ze haar mond niet open te doen. In Westerhoven zit immers alles onder één kap: de therapeut, de huisarts en de tandarts. Een alles-in-één pak...
Meer lezen