Lumina Park: de moeite waard maar een beetje prijzig!

 


Lumina Park, het eerste lichtfestival in Nederland, is een betoverende ervaring vol licht, kunst en innovatie. Het park is gelegen in de tuinen van het Evoluon in Eindhoven en is een ode aan de geschiedenis en een viering van de hedendaagse technologische kunst. Het park is 's avonds verlicht met miljoenen lichtjes en biedt een reis terug in de tijd. 

De reis neemt je mee naar het oude Rome, de elegante jaren 20 of gekke 70’s om te eindigen in… de toekomst! Het park is open van 9 december 2023 tot 7 januari 2024 123.

Helaas vindt ik de toegangsprijs aan de forse kant. Volgens de officiële website kost een kaartje voor volwassenen €20,50 en voor kinderen tussen 3 en 18 jaar €14,50 124. Hoewel het park zeker de moeite waard is, kan de prijs een een drempel zijn. Het is jammer dat niet iedereen de kans krijgt om deze prachtige ervaring te beleven.

Desalniettemin is het park een bezoek waard. Het is een unieke ervaring die je niet snel zult vergeten. De lichtkunstwerken zijn adembenemend en de reis door de tijd is fascinerend. Het is een geweldige manier om de winteravonden door te brengen en te genieten van de prachtige lichtjes.



Ik heb speciaal een mooie afbeelding gemaakt van het festival op basis van een van hun pers foto’s. 

Als je Lumina Park bezoekt, zorg er dan voor dat je een regenjas draagt, want het kan de komende weken nog wat gaan regenen tijdens de avonduren.  Het is ook een goed idee om op tijd te komen om lange wachtrijen te vermijden. Als je tussen 19:00 en 20:00 uur naar binnen gaat, kun je de wachtrijen het beste vermijden 13.

Ik hoop dat je geniet van je bezoek aan Lumina Park en dat je terugkijkt op een onvergetelijke ervaring! 🎉🎆

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

De Glorieuze Rentree van het Natlab: Een Komedie in Eén Bedrijf

Afbeelding
Ah, het Natlab. Een instituut zo legendarisch dat de naam alleen al een schok van angst door de gemeentelijke burelen stuurt. En wie hebben ze nu naar voren geschoven om dit zinkende schip te redden? Jawel, Jan van der Putten. De man die, naar verluidt, de Verkadefabriek in Den Bosch ooit uit een moeras van malaise heeft getrokken. Inderdaad, hij heeft een vlotte babbel. Maar wat heeft hij wat zijn voorgangers niet hadden? Waarschijnlijk dezelfde glimmende muntjes en loze beloftes die eerder hebben gefaald. Laten we eens een diepere duik nemen in deze nieuwe komedie van fouten. Van der Putten is dus al bijna drie maanden de kapitein van deze zinkende Titanic. En zijn eerste stap? Alles onder de loep nemen. Zoals we dat al niet eerder hebben gehoord. Een "nieuwe stabiele basis" bouwen, zegt hij. Want een stad als Eindhoven kan niet zonder een Natlab. Wel, wie had dat gedacht! Een heilige overtuiging hebben we vaker gezien, maar tot nu toe heeft die nog niet veel zoden aan de d...
Meer lezen

De Teleurstelling van Eindhovense Cappuccino's: Een Rommelig Brouwsel van Teleurstellingen

Afbeelding
Als liefhebber van de verfijnde kunst van het cynisme ben ik de straten van Eindhoven doorgewandeld in de hoop een genietbare cappuccino te vinden. Tot mijn grote droefheid moet ik echter melden dat deze zoektocht vruchteloos bleek. In de Eindhovense binnenstad, met slechts 1 uitzondering, zijn de cappuccino's niet te drinken. Wat men voorgeschoteld krijgt, zijn smakeloze brouwsels die zonder enige passie uit automaten worden getoverd. Het lijkt erop dat de inwoners van Eindhoven vergeten zijn hoe een echte cappuccino hoort te smaken. Deze zogenaamde cappuccino's op de tafels van de verschillende etablissementen zijn verstoken van smaak, waardoor je met verbazing je tong aftast. In plaats van een volle koffiesmaak, krijg je een lauwe kom melk voorgeschoteld met een vleugje cacao erbovenop. Waar in hemelsnaam komt die cacao vandaan? Laatst gecheckt was een cappuccino bedoeld als een harmonieus samenspel van espresso en melk, niet als een mislukte poging tot warme chocolademel...
Meer lezen

"Marteltherapie in het Dorpsparadijs: De Rust en Pijn van Westerhoven"

Afbeelding
Daar zit je dan, in de wachtkamer bij je manuele therapeut. Nondeju, dat zijn van die gasten waar je al van tevoren weet dat ze je pijn gaan doen. Je bereidt je mentaal voor op een sessie waarin je je afvraagt of je hier bent voor verbetering of puur voor een moderne vorm van marteling. Vorig jaar ben ik geopereerd aan mijn schouder, maar na een jaar heb ik nog meer last gekregen. Eerst mijn nek, waar ik nog steeds voor behandeld word, en nu weer mijn andere schouder. Het is een eindeloze cyclus van pijn en herstel. Telkens weer moet ik naar die praktijk in Westerhoven, zo'n gezellig dorp, inderdaad. Dus daar zit ik dan te wachten in de wachtkamer. Wat een heerlijke ervaring. En wat zie ik daar tegenover mij? Een stuurse vrouw die haar mond niet opentrekt, ondanks mijn vriendelijke begroeting. Tja, misschien heeft ze wel rotte tanden en durft ze haar mond niet open te doen. In Westerhoven zit immers alles onder één kap: de therapeut, de huisarts en de tandarts. Een alles-in-één pak...
Meer lezen