Waarom de Wielewaal geen Efteling hoeft te worden



Er zijn van die dagen dat je de krant openslaat, een artikel leest en spontaan denkt: dit kan je toch niet menen? Zo’n dag was vrijdag 5 september, toen ik in het ED las over het nieuwste prestigeplan: een boomtoppenpad op Landgoed De Wielewaal. Jawel, fietsen en wandelen door de kruinen van de bomen, compleet met krul in de route en – want het moet natuurlijk wel een beleving worden – een uitgewerkt lichtplan.

Op papier klinkt het allemaal innovatief, duurzaam en verbindend. In werkelijkheid zie ik een mini-Efteling voor me, midden in ons mooiste stukje natuur. Ik wacht eerlijk gezegd nog op de aankondiging van kaboutertjes langs de route, voorzien van LED-verlichting en QR-codes die vertellen hoe bijzonder deze attractie wel niet is.


De verpretparking van de natuur

Nu ben ik heus niet tegen vernieuwing. Integendeel, een stad die stilstaat, gaat achteruit. Maar dit project voelt als een symptoom van een bredere kwaal: de drang om van alles een attractie te maken. Het lijkt wel of natuur tegenwoordig pas waardevol is als er iets spectaculairs aan toegevoegd wordt. Een krul in een pad, een lichtshow, een design dat “circulair” heet – en voilà, we hebben weer een nieuw marketingproject.

Maar waarom? Het bijzondere aan de Wielewaal is juist dat het bos zichzelf is. Rust, stilte, groen, ruimte. Een stukje natuur waar je simpelweg kunt wandelen, uitwaaien of even weg kunt zijn van de stedelijke drukte. Dat is al een beleving op zich. Sterker nog: het is precies datgene waar mensen naar verlangen in een steeds vollere, drukkere stad.

Door er een boomtoppenpad van te maken, transformeer je de natuur van iets authentieks naar iets artificieels. Je haalt de essentie weg en vervangt die door een decorstuk. Alsof stilte en schoonheid niet meer genoeg zijn, tenzij je er een lichtshow boven hangt.

Beste Rik, luister naar de stad

Wethouder Rik Thijs liet in het artikel optekenen dat het pad “een mooi alternatief” biedt en “zo min mogelijk schade aan de natuur” veroorzaakt. Dat klinkt geruststellend, maar is het niet juist het probleem dat er überhaupt schade wordt veroorzaakt aan iets dat níet om verandering vraagt?

Beste Rik, met alle respect: wie vraagt er eigenlijk om dit project? Zijn het de inwoners van Eindhoven? Zijn het de natuurliefhebbers die hier wandelen? Zijn het de kinderen die in het bos spelen? Of zijn het vooral de ontwerpers, beleidsmakers en marketeers die hun handtekening onder weer een “unieke ontwikkeling” willen zetten? Wat de inwoners van Eindhoven wél vragen, is iets heel anders. Kijk maar eens rond in de wijken. Het groen verloederd, het onkruid tiert welig, en perken en bermen lijken soms meer op natuurreservaten dan op onderhouden stadsgroen. Als er ergens miljoenen besteed moeten worden, laat het dan dáár zijn. Want een nette, groene leefomgeving heeft veel meer impact op het dagelijks leven van bewoners dan een prestigeproject waar je een paar keer per jaar doorheen fietst.


Het prijskaartje (dat niemand wil zien)

Nog zo’n detail dat mij de wenkbrauwen doet fronsen: de kosten. Er is nog geen concreet bedrag bekend, maar er wordt al gesproken over “cofinanciering” en “vertrouwen dat het geld wel gevonden wordt”. We weten allemaal wat dat betekent: het wordt duur, waarschijnlijk veel duurder dan nu wordt voorgesteld, en uiteindelijk betaalt de belastingbetaler het verschil.

Het voelt als een herhaling van zetten: eerst een mooi verhaal over duurzaamheid en beleving, daarna de portemonnee trekken om de gaten te dichten. Ondertussen vraagt niemand zich hardop af of dit project überhaupt noodzakelijk is. Want laten we eerlijk zijn: niemand mist dit boomtoppenpad. Niemand ligt ’s nachts wakker omdat hij niet door de kruinen van de bomen kan fietsen. Het is een oplossing voor een probleem dat niet bestaat.


De echte waarde van de Wielewaal

De Wielewaal heeft geen lichtplan nodig, geen 360-graden-ervaring en geen krul in een pad. De Wielewaal heeft alleen rust nodig. Bescherming. Onderhoud. En vooral: respect voor wat er al is. Het is een van de weinige plekken in Eindhoven waar je nog het gevoel hebt écht in de natuur te staan. Waar je de vogels hoort, de bomen ruikt, en even vergeet dat je in een stad woont die elke dag groter en drukker wordt. Dat is de waarde van de Wielewaal.

Wie daar een attractie van maakt, verraadt eigenlijk dat hij de waarde van de natuur niet begrijpt. Natuur hoeft niet méér te zijn dan zichzelf. Het hoeft geen spektakel te zijn. Het hoeft niet te concurreren met pretparken of toeristische hotspots. Het hoeft alleen maar te zijn.

Conclusie: soms is niets doen het beste plan

Daarom mijn oproep aan de gemeente: laat de Wielewaal in zijn waarde. Investeer de miljoenen liever in het onderhoud van het bestaande groen, in veilige fietspaden die er al liggen, en in het leefbaar houden van de wijken.Soms is niets doen het meest waardevolle dat je kunt doen. Het mooiste plan is het plan dat erkent dat sommige plekken beter blijven zoals ze zijn. De Wielewaal is er zo één.


Of wil Eindhoven soms echt de geschiedenis ingaan als de stad die dacht dat een boomtoppen-Efteling de kroon op de Lichtstad zou worden?


Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Eindhoven met Brains of Ballen?

Afbeelding
Europese aanbesteding voor sekswerkers volgende logische stap!   Eindhoven, de stad die zichzelf graag op de kaart zet als het Silicon Valley van Nederland, heeft weer een staaltje bestuurskunde van de bovenste plank laten zien. De verdeling van exploitatievergunningen voor raamprostitutie op het Baekelandplein gebeurt tegenwoordig niet zomaar.Nee daar wordt geloot. Jawel, alsof je meedoet aan een vakantieactie bij de lokale supermarkt. Alleen in plaats van een all-inclusive naar de Canarische Eilanden, kun je een plekje winnen om legaal de oudste professie ter wereld uit te oefenen. Maar waarom zou je het bij een simpele loting laten? Als we dan toch zo transparant en eerlijk willen zijn, waarom niet meteen een Europese aanbesteding via TenderNed? We zijn tenslotte een innovatieve stad, toch? Dit zou pas echt een waterdichte, non-discriminatoire procedure garanderen! Sekswerkers uit heel Europa kunnen dan keurig een offerte indienen met hun zakelijke plannen, visie op klantbelevin...
Meer lezen

5 Maanden Stijn Steenbakkers in de Eindhovense Schijnwerpers

Afbeelding
  Wie de afgelopen maanden een krant opensloeg, de televisie aanzette of zelfs maar vluchtig door zijn tijdlijn scrolde, kon er niet omheen: wethouder Stijn Steenbakkers. De Eindhovense bestuurder heeft zich ontpopt tot de onbetwiste publiekslieveling van de regionale media – of, zoals sommige collega’s het noemen, de meest publiciteitsgeile wethouder van Nederland. Altijd in Beeld Of het nu gaat om de opening van een fietspad, de presentatie van een miljardenplan, of een spontane LinkedIn-post over het belang van innovatie: Stijn is erbij. Fotogeniek als altijd, met een glimlach die zelfs na vijf maanden mediageweld geen spatje minder is geworden. De afgelopen periode was het raak: van talkshows bij Studio040 tot interviews bij Omroep Brabant, van nieuwsitems over de Brainport Industries Campus tot de presentatie van de grootste onderwijsinvestering ooit – als er een camera in de buurt is, weet Stijn hem te vinden. Miljarden en Mega-ambities In januari trapte Steenbakkers het jaar...
Meer lezen

Koffie met Stijn

Afbeelding
Enige tijd geleden schreef ik een column over onze Eindhovense wethouder Stijn Steenbakkers – u weet wel, die man die zichzelf graag in de spotlights zet. Blijkbaar heeft mijn stukje de juiste snaar geraakt, want enige tijd later plopte er ineens een appje van de wethouder zelf op mijn telefoon. Of ik eens met hem wilde praten, onder het genot van een kop koffie. Nu ben ik niet de beroerdste, dus ik heb de uitnodiging natuurlijk aangenomen. Het werd een prettig en open gesprek, ja zelfs constructief te noemen. Stijn gaf eerlijk toe dat hij zich niet helemaal in mijn column herkende, maar na enige toelichting begreep hij wel waar ik op doelde. Hij benadrukte dat hij geen enkele invloed heeft op hoe de krant hem portretteert – ook niet op die glorieuze foto’s waarop hij vaak pontificaal in beeld staat. Ik gaf als voorbeeld de recent geplaatste foto van Stijn bij de sloop van het Joris College. Politiek gezien nul relevantie, voor de inwoners van Eindhoven ook niet echt een dagbladmomen...
Meer lezen