Het Grote Politieke Zomertheater: Asielbeleid en de BBB Bonanza

 



Het zal je maar gebeuren. Na maandenlange, ongetwijfeld vurige debatten en schijnbaar eindeloze onderhandelingen over een nieuw pakket aan asielmaatregelen, viel het kabinet-Rutte IV uiteindelijk als een kaartenhuis in elkaar. De VVD voerde de druk op als een chef-kok die de laatste scheut zout toevoegt aan een toch al overgezouten soep. Het hoogtepunt van deze tragedie? Het meningsverschil over gezinshereniging voor oorlogsvluchtelingen, waarvan we natuurlijk allemaal weten dat het de absolute hoeksteen is van ieder fatsoenlijk politiek conflict.

En wie waren de ongelukkige protagonisten van deze theatrale neergang? Daar hebben we het lijstje van politici die zichzelf buitenspel zetten als ware het de ultieme zet in een politieke schaakpartij:

- Mark "Ik Herinner Me Niks" Rutte
- Sigrid "Altijd Klaar Voor Diplomatie (Behalve Nu)" Kaag
- Hanke "Bruins Slotje op mijn Ambitie" Bruins Slot
- Marnix "Van Rij Met Stille Trom" van Rij
- Wopke "Niet Zo'n Sterke Staatssecretaris" Hoekstra
- Hugo "Zoveel Banen, Zo Weinig Succes" de Jonge
- Carola "Tja, Ik Was Er Ook Bij" Schouten

Maar hé, geen zorgen, ze nemen gewoon een welverdiende vakantie van de politiek. Misschien kunnen ze allemaal een carrière overwegen als kaartenhuis bouwer, want die vaardigheid lijken ze meesterlijk onder de knie te hebben.

Terwijl deze politieke veteranen hun koffers inpakken voor een onzekere toekomst, kunnen we altijd rekenen op de goedbedoelende nieuwkomers om ons te laten grinniken in ons kopje koffie. Jan Nagel, de zelfbenoemde meester van de politieke twijfel, deelt gul zijn wijsheid over het twijfelen aan deelname aan verkiezingen. Want wie heeft er tenslotte tijd om snel alles op poten te zetten? Het is niet alsof verkiezingen een geplande, regelmatige gebeurtenis zijn die je kunt zien aankomen als een metrotrein op volle snelheid.

En laten we vooral niet vergeten dat in Den Haag de rustige vakantie-idylle plaats heeft gemaakt voor een waar politiek mierenhoop. Partijprogramma's worden geschreven alsof er geen morgen is, kandidatencommissies voeren sollicitatiegesprekken alsof hun leven ervan afhangt, en fondsenwervers hebben zich ontpopt tot ware kunstenaars in het binnenharken van geld – misschien kunnen ze een nieuwe financiële realiteit creëren waarin geld in bomen groeit.

Oh, en laten we vooral die belangrijke deadlines niet vergeten. 28 augustus is de dag waarop partijnamen en -logo's worden geregistreerd bij de Kiesraad. Op 9 oktober moeten de kandidaten uit hun schuilplaatsen tevoorschijn komen, alsof ze de sterren zijn in een politieke versie van "Waar is Wally?". En op 22 november, oh glorie, zijn de verkiezingen waarbij de natie haar politieke helden kiest – of in ieder geval degene die de meeste indruk maakt op een campagneposter.

En wat doet de BBB? Wel, zij maken hun intrede met het enthousiasme van een bruisende rockband op een lokaal dorpsfestival. Ze hebben hun oog laten vallen op het premierschap, want waarom ook niet? Hun beoogde premierskandidaat zit waarschijnlijk te wachten op de partij om te bevestigen dat hij of zij daadwerkelijk op zoek is naar de meest prestigieuze politieke functie in het land. Maar we moeten geduld hebben, want ze willen eerst nog even het partijprogramma en de kieslijst vaststellen – een detail dat kennelijk over het hoofd werd gezien door degenen die denken dat de positie van premier zomaar uit de lucht komt vallen.

En dan hebben we het nog niet eens gehad over het veelbesproken partijprogramma. BBB is natuurlijk het bewijs dat ideologieën als bevroren ijspegels moeten worden vermeden. Waarom vasthouden aan oude overtuigingen als je gewoon kunt zoeken naar de 'beste' oplossingen voor problemen? Wie heeft nu consistentie nodig in een wereld waar ideeën en principes net zo snel veranderen als het weer in Nederland?

En dan die grote vraag van een ton: waar haalt een politieke partij in vredesnaam het geld vandaan? Nou, ze kunnen natuurlijk altijd kleine donaties van sympathisanten accepteren, variërend van 2 tot 10 euro. Want laten we eerlijk zijn, wie heeft er nu een enorme hoeveelheid geld nodig om een campagne te financieren? Het is niet alsof politiek voeren duur is – denk aan de goedkope reclames, de onbetaalde social media-experts en de gratis vliegende eenhoorns die elke politieke nieuwkomer krijgt.

Kortom, terwijl het politieke landschap in Nederland op zijn grondvesten schudt, kunnen we altijd rekenen op een flinke dosis humor om ons op de been te houden. Dus laten we allemaal even diep ademhalen, onze politieke popcorn klaarmaken en genieten van de show terwijl de politici hun vakanties tegemoet gaan en de nieuwe spelers zich haasten om hun koffers in te pakken voor de gekke rit die Nederlandse verkiezingen zijn. En wie weet, misschien kunnen ze allemaal een nieuwe carrière overwegen als stand-up comedians – het lijkt erop dat ze al aardig bedreven zijn in het maken van grappen zonder het zelf te beseffen.


Lees ook mijn sollicitatiebrief als fractievoorzitter voor het CDA.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

De Glorieuze Rentree van het Natlab: Een Komedie in Eén Bedrijf

Afbeelding
Ah, het Natlab. Een instituut zo legendarisch dat de naam alleen al een schok van angst door de gemeentelijke burelen stuurt. En wie hebben ze nu naar voren geschoven om dit zinkende schip te redden? Jawel, Jan van der Putten. De man die, naar verluidt, de Verkadefabriek in Den Bosch ooit uit een moeras van malaise heeft getrokken. Inderdaad, hij heeft een vlotte babbel. Maar wat heeft hij wat zijn voorgangers niet hadden? Waarschijnlijk dezelfde glimmende muntjes en loze beloftes die eerder hebben gefaald. Laten we eens een diepere duik nemen in deze nieuwe komedie van fouten. Van der Putten is dus al bijna drie maanden de kapitein van deze zinkende Titanic. En zijn eerste stap? Alles onder de loep nemen. Zoals we dat al niet eerder hebben gehoord. Een "nieuwe stabiele basis" bouwen, zegt hij. Want een stad als Eindhoven kan niet zonder een Natlab. Wel, wie had dat gedacht! Een heilige overtuiging hebben we vaker gezien, maar tot nu toe heeft die nog niet veel zoden aan de d...
Meer lezen

De Teleurstelling van Eindhovense Cappuccino's: Een Rommelig Brouwsel van Teleurstellingen

Afbeelding
Als liefhebber van de verfijnde kunst van het cynisme ben ik de straten van Eindhoven doorgewandeld in de hoop een genietbare cappuccino te vinden. Tot mijn grote droefheid moet ik echter melden dat deze zoektocht vruchteloos bleek. In de Eindhovense binnenstad, met slechts 1 uitzondering, zijn de cappuccino's niet te drinken. Wat men voorgeschoteld krijgt, zijn smakeloze brouwsels die zonder enige passie uit automaten worden getoverd. Het lijkt erop dat de inwoners van Eindhoven vergeten zijn hoe een echte cappuccino hoort te smaken. Deze zogenaamde cappuccino's op de tafels van de verschillende etablissementen zijn verstoken van smaak, waardoor je met verbazing je tong aftast. In plaats van een volle koffiesmaak, krijg je een lauwe kom melk voorgeschoteld met een vleugje cacao erbovenop. Waar in hemelsnaam komt die cacao vandaan? Laatst gecheckt was een cappuccino bedoeld als een harmonieus samenspel van espresso en melk, niet als een mislukte poging tot warme chocolademel...
Meer lezen

"Marteltherapie in het Dorpsparadijs: De Rust en Pijn van Westerhoven"

Afbeelding
Daar zit je dan, in de wachtkamer bij je manuele therapeut. Nondeju, dat zijn van die gasten waar je al van tevoren weet dat ze je pijn gaan doen. Je bereidt je mentaal voor op een sessie waarin je je afvraagt of je hier bent voor verbetering of puur voor een moderne vorm van marteling. Vorig jaar ben ik geopereerd aan mijn schouder, maar na een jaar heb ik nog meer last gekregen. Eerst mijn nek, waar ik nog steeds voor behandeld word, en nu weer mijn andere schouder. Het is een eindeloze cyclus van pijn en herstel. Telkens weer moet ik naar die praktijk in Westerhoven, zo'n gezellig dorp, inderdaad. Dus daar zit ik dan te wachten in de wachtkamer. Wat een heerlijke ervaring. En wat zie ik daar tegenover mij? Een stuurse vrouw die haar mond niet opentrekt, ondanks mijn vriendelijke begroeting. Tja, misschien heeft ze wel rotte tanden en durft ze haar mond niet open te doen. In Westerhoven zit immers alles onder één kap: de therapeut, de huisarts en de tandarts. Een alles-in-één pak...
Meer lezen