Rutte neemt ontslag


In een parallel universum, ver weg van de realiteit, vond er gister een buitengewone gebeurtenis plaats in Nederland. Mark Rutte, onze onbetwiste meester van politieke manoeuvres, besloot op vrijdag om zijn ontslag aan te bieden aan Koning Willem-Alexander. Maar wacht, het wordt nog beter.

Terwijl Rutte met trillende handen zijn ontslagbrief aan de koning overhandigde, verscheen Máxima ten tonele. Met een geamuseerde glimlach op haar gezicht mengde ze zich in de discussie. "Ach, Mark," zei ze op sarcastische toon, "dat meen je niet! Je wilt ons verlaten? Wat jammer!"

Rutte keek verbaasd op en antwoordde: "Ja, Máxima, ik ben tot het besef gekomen dat ik eigenlijk niet zo'n competente politicus ben. Misschien is het tijd dat ik plaatsmaak voor iemand die wel in staat is om beslissingen te nemen en effectief beleid te voeren."

Máxima rolde met haar ogen en schudde haar hoofd. "Mark, Mark, altijd zo bescheiden. Maar laten we eerlijk zijn, wie kan ons land beter leiden dan jij? Niemand durft immers zo goed verantwoordelijkheid te ontwijken en in cirkels te praten als jij."

De koning, die tot nu toe stilzwijgend had toegekeken, kon zijn lach niet langer onderdrukken. "Mark, mijn beste premier, we kunnen je ontslag gewoon niet accepteren. Wie moet er anders al die onopgeloste kwesties en verbroken beloftes voor zijn rekening nemen? Jij bent onze rots in de branding, onze meester van de politieke acrobatiek!"

Rutte keek beduusd rond, niet wetende wat hij moest zeggen. Hij had niet verwacht dat zijn ontslag zou worden afgewezen door het koningspaar. "Maar... maar ik dacht dat het tijd was voor verandering. Dat we iemand nodig hadden die daadkrachtiger en eerlijker is."Máxima lachte spottend. "Eerlijkheid? Daadkracht? Mark, dat zijn toch maar overgewaardeerde concepten in de politiek. Laten we teruggaan naar het vertrouwde spel van mooie praatjes en achterkamertjespolitiek. Daar blink jij in uit!"

Met gebogen hoofd en een gefrustreerde blik gaf Rutte toe: "Ik begrijp het, jullie hebben gelijk. Ik zal mijn zoektocht naar competente politici staken en me weer richten op het verzinnen van overtuigende excuses en het draaien van ingewikkelde verhalen. Het is tenslotte waar ik het beste in ben."

En zo eindigde dit surrealistische tafereel, met Mark Rutte die gedwongen werd om te blijven als de meester van de politieke schijnvertoning. De koning en koningin hadden gesproken en besloten dat er geen ruimte was voor competentie en daadkracht in het Nederlandse politieke landschap. En het volk? Tja, dat zou moeten leren leven met de sarcastische realiteit waarin ze zich bevonden.

Leon ;)

Reacties

Populaire posts van deze blog

De Glorieuze Rentree van het Natlab: Een Komedie in Eén Bedrijf

De Teleurstelling van Eindhovense Cappuccino's: Een Rommelig Brouwsel van Teleurstellingen

"Marteltherapie in het Dorpsparadijs: De Rust en Pijn van Westerhoven"