Je moet het ze nageven: als er ergens een prijs bestond voor structureel wanbeleid en visionair falen, dan zou Eindhoven glansrijk met de bokaal naar huis gaan.   De Spottersweg, drie jaar geleden nog met veel bombarie aangelegd – en nu al weer opengebroken. Want hé, niemand kon natuurlijk vermoeden dat een wereldspeler als ASML ruimte nodig zou hebben, toch? Daar hadden we in 2022 echt nog nóóit van gehoord. Vooruitdenken is hier blijkbaar een luxe die alleen voorbehouden is aan sciencefictionauteurs. Op het stadhuis? Daar wordt vooral geregeerd met de rug naar de toekomst en de ogen stijf dicht. Hoe anders valt te verklaren dat wegen na oplevering alweer de schop in gaan, alsof het allemaal tijdelijke testprojectjes zijn in plaats van serieuze infrastructuur? En natuurlijk is ook de wethouder weer van de partij, trouw aan het Eindhovense adagium: "Fouten maken mag, als je ze maar vaak genoeg herhaalt." Misschien dat het college inmiddels een abonnementsformule heeft ...

  Hebben jullie dit ook gelezen in de krant? Of al gezien in de supermarkt? Lay’s is helemaal van het padje af. Onze vertrouwde zakken chips zijn plotseling vervangen door… doosjes. Kartonnen doosjes. Want ja, duurzaamheid en zo. Maar wat ze er niet bij zeggen: je krijgt minder chips, voor veel meer geld.   Neem bijvoorbeeld een doos Doritos. Die kost nu per kilo bijna 18,50 euro, terwijl dat eerder nog zo’n 12 euro was. Dat is dus gewoon een prijsstijging van ruim 50%. En nee, dat komt niet doordat de chips ineens goudstof bevatten – de inhoud is zelfs minder geworden: van 170 naar 140 gram.   En dan dat doosje zelf: gelijmd karton, zogenaamd recyclebaar, maar dat betwijfelen sommige experts alweer. Ondertussen is het wel gedaan met het vertrouwde gekraak van de zak, dat bij het chips eten hoort als schuim bij bier. De geur bij het openen, het krakende geluid, het graaien met je hand in de zak – weg. Nu krijg je een soort ontbijtgranen-ervaring, maar dan zonder melk. ...

    Wat krijg je als je vier onervaren koppels loslaat op een monumentaal pand uit 1835 in Grave? Precies: Het Blok 2025 . Een realitysoap in bouwhelm waarin bouwfouten worden genegeerd, stijlfouten geprezen en de spanningen oplopen tot boven het kookpunt ook al is de kookplaat nog niet aangesloten.   De deelnemers zijn fanatieker dan hun vaardigheden rechtvaardigen. Waar samenwerking zou moeten zijn, heerst achterklap en rancune. En dan wint Marit en Roelie, de merkwaardige zusjes, gewoon met een badkamer die zo half af is dat zelfs een dozijn halflege potten verf nog meer afwerking hadden. Hun ‘winnende’ badkamer is een ode aan onafgewerktheid, en toch wordt dit het seizoen hoogtepunt volgens de jury. Heidi en Mark zijn vooral meesters in koffie drinken en elkaar autoritair toespreken. Klussen? Tja, dat lijkt op incidentele bijzaak. Mark, de ‘ondernemer’, laat je je afvragen wat hij eigenlijk doet — waarschijnlijk iets belangrijks bij Douwe Egberts, want het enige waa...

  Tja, daar zit je dan. Opeens ben je 69. Een leeftijd waar sommigen ondeugend bij gaan gniffelen, maar ik denk zelf vooral aan… vroegere tijden. VAT 69, weet je nog? Die iconische fles die bij opa steevast in het dressoir stond – net naast de sigaarkist en de bitterballen van gisteren.    En kijk nou, het leven komt in rondjes terug, want hier zit ik, 69 lentes jong, en het voelt gewoon als een goed gerijpte whisky: karaktervol, een tikje scherp, maar o zo lekker in de nasmaak. Wat me het meest ontroert vandaag? De kaarten. Ja, echte fysieke kaarten! Ik was al lang blij als iemand tegenwoordig nog een appje stuurt met een halve zin en een emoji, maar nee hoor – mijn brievenbus deed ouderwets dienst vandaag. Hoe gezellig is dat? Dat verwacht je toch niet meer in deze digitale tijden waarin zelfs een verjaardags kus via QR-code komt. Maar daar lagen ze: enveloppen met handschrift, postzegels en vooral: aandacht.   En dan… jarig zijn op Hemelvaartsdag. Kijk, dat is dub...

    Jawel hoor, zet je schrap, want het COA heeft weer iets briljants bedacht waar zelfs Kafka een stijve nek van zou krijgen. Wat dacht je van een gezellige huisvesting op één terrein voor zowel asielzoekers als militairen? Ja, je leest het goed. Geen typfout. Geen satire (behalve mijn tekst dan). De Nassau-Dietz-kazerne in Budel wordt straks mogelijk het toneel van een vrolijke co-locatie tussen mensen die hun land ontvlucht zijn én mensen die getraind zijn om landen te verdedigen. Wat een heerlijke cocktail aan sociale dynamiek!   Defensie en opvang: een droomduo? Volgens het COA kunnen deze twee totaal verschillende groepen prima samenleven op hetzelfde terrein. Natuurlijk! Want wie wil er nou geen gezamenlijke barbecue tussen de tanks en de trauma’s? Wat een leerzame culturele uitwisseling zou dat worden. De militairen leren hoe je een tent opzet in oorlogssituaties, de asielzoekers leren… oh wacht, dat weten ze al.   Ondertussen zitten burgemeester en gedeputee...

Wat een zegen voor de Nederlandse televisie, dat Schiphol Airport weer terug is met een tweede seizoen! Alsof we niet al genoeg turbulentie hadden in ons dagelijks leven, krijgen we nu elke dinsdag een portie georganiseerde chaos geserveerd, met als kers op de gate: floormanager Josée. Josée, een waar fenomeen. Een vrouw die over de luchthaven dendert alsof ze Schiphol hoogstpersoonlijk heeft uitgevonden. Vergeet de luchtverkeersleiding, vergeet de KLM, vergeet zelfs de douane — Josée regelt alles. Nou ja, als je het haar vraagt. De camera volgt haar trouw terwijl ze, met de subtiliteit van een opstijgende Boeing, zichzelf in elk probleem wurmt dat niet eens om haar hulp vraagt. Wat een flair, wat een energie! Alsof ze iedere ochtend ontbijt met een dubbele espresso en een snuif kerosine. Ze dartelt door de vertrekhal als een dolgedraaide stewardess op speed, permanent in een staat van paraatheid alsof er elk moment een vliegtuig op haar eyeliner kan crashen. En ja, die eyeliner, s...

  Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: voetbal? Nah. Niet mijn sport. En PSV? Ook niet bepaald iets waar ik elke week zenuwachtig voor voor de buis zit. Maar de afgelopen weken was het in Eindhoven onrustiger dan tijdens een storing bij het bierkratretoursysteem van de Jumbo. Je voelde het gewoon in de lucht: er staat iets te gebeuren.   En ja hoor, daar waar niemand meer echt op rekende (behalve misschien een verdwaalde optimist in een rood-witte sjaal) gebeurde het tóch. Kampioen. Hadden we misschien toch een eigen Harry Potter rondlopen bij PSV? Peter Bosz – je weet wel, die kalme, ietwat filosofische trainer die eruitziet alsof hij net een boek van Nietzsche heeft dichtgeslagen – flikt het gewoon. De oudste trainer in de Eredivisie. Maar wát een rust straalt die man uit. Geen geschreeuw, geen gescheld. Gewoon zen blijven, alsof hij elke wedstrijd begint met een kwartiertje meditatie en een kopje kamillethee. Dus dacht ik afgelopen zondag: Leon, doe eens gek. Ga ...

  Beste lezers, dit is een heel verhaal dat gaat over onze tech buurman. Ik erger me steeds vaker aan dit bedrijf. Ook  weer de actuele publicatie over pfas. Alleen verder lezen als je enige betrokkenheid voelt. Zo niet, niet verder lezen, dat is ook een optie, of veel lees plezier. Een groen imago met een rode gloed   ASML.  Voor sommigen een bron van trots, voor anderen een bron van ongemak. De chipgigant uit Veldhoven weet zich knap te presenteren als maatschappelijk betrokken weldoener. Kijk maar naar hun jaarverslagen: kunstgrasveldjes in dorpen, fietsroutes langs technologische trekpleisters, gratis marathon-inschrijvingen voor kinderen. Maar wie even krabt aan dat glimmende oppervlak, ziet vooral slimme PR en politieke finesse. Geen oprechte burenhulp, maar strategische positionering. Met als centrale vraag: wie betaalt de échte rekening?   De ASML-hand op de knip van de gemeenschap Wie in de regio woont, kent het beeld: het gulle bedrijf dat zich verbind...

Het is onmogelijk om Veldhoven te zeggen zonder aan ASML te denken. Het bedrijf dat de wereld voorziet van de magische machines die onze smartphones, auto's en computers mogelijk maken. Een technologisch wonder, een economische motor, een bron van nationale trots. En, zoals bij elke grote motor, zijn er wat... interessante bijwerkingen voor de directe omgeving.  Laten we eens met een licht ironische blik kijken naar het leven in de schaduw (en de glans) van deze chipgigant. Gouden Bergen en de Noodzaak van een Steuntje Eerst de cijfers, want die liegen niet (meestal). ASML boekt winsten waar je 'u' tegen zegt. Miljarden. Een bedrag dat de gemiddelde Nederlander zich nauwelijks kan voorstellen. Tegelijkertijd horen we regelmatig over de noodzaak van overheidssteun, subsidies en investeringen (hallo "Project Beethoven"!) om ervoor te zorgen dat dit wereldwijd dominante bedrijf ons kikkerlandje trouw blijft. Je zou bijna denken dat die miljardenwinsten op de een of a...

  Ah, Olof en Femke. Het koppel dat Married at First Sight dit seizoen moet redden van totale irrelevantie. Als je ze ziet, denk je misschien even: “Goh, wat een leuk stel.” Maar schijn bedriegt, want achter de façade van perfectie schuilt een dynamiek die meer weg heeft van een slecht geschreven soap dan van een sprookje. Olof: De gladjanus met een handleiding Olof, 49 jaar en ondernemer, is het type man dat je tegenkomt in een hippe koffietent in Eindhoven, waar hij met zijn MacBook zit te werken aan iets vaags als “business development”. Hij heeft een voorkeur voor verzorgde dames en lijkt te denken dat liefde begint bij het uiterlijk en eindigt bij een goed glas wijn. Zijn eerste reactie op Femke? “Wat een prachtige verschijning.” Nou, Olof, dat is fijn om te horen, maar misschien kun je ook eens vragen naar haar hobby’s of dromen in plaats van alleen haar looks te beoordelen alsof ze een schilderij is. Olof heeft ook het talent om ongemakkelijke situaties te creëren. Tijdens h...

      De inwoners van Best hebben zich luid en duidelijk uitgesproken: er is geen draagvlak voor nóg een asielzoekerscentrum in de gemeente. Tijdens een verhitte bijeenkomst klonk veel kritiek op het gemeentebeleid. Henk Steenbakkers wist de frustratie van velen treffend te verwoorden: Best heeft zijn steentje meer dan bijgedragen aan de opvang van migranten, maar intussen verdwijnt de Nederlandse cultuur stukje bij beetje. Zijn pijnlijke observatie? Op de basisschool van zijn zoon, De Heydonck, is de balans compleet zoek. Tachtig procent van de leerlingen is van niet-Nederlandse komaf, twintig procent is autochtoon. En het resultaat? “Wel een iftar, geen paasontbijt.” Wie zorgt er nog voor onze eigen kinderen? Best is niet de enige plek waar inwoners zich afvragen waar de prioriteiten van de overheid liggen. Ook in Eindhoven loopt de discussie hoog op, vooral rondom het oude belastingkantoor dat als opvanglocatie wordt gebruikt. Natuurlijk, asielzoekers moeten geholpen w...

    🚲☀️ Van Terrasgenot naar Verkeerschaos – Hoe de Kleine Berg zijn Glans Verliest ☀️🚗 Nou, dat was even een andere manier van wakker worden dan gisteren! Waar we ons gisteren meteen konden verheugen op een strakblauwe lucht en een ongekende lentezon, kijken we nu tegen een sombere, grijze lucht boven Eindhoven aan. Maar goed, laten we niet klagen, want we hebben wél geschiedenis geschreven: de warmste 21 maart ooit gemeten. De meteorologen vinden dat bijzonder, en terecht. Zelf vond ik het vooral een perfecte gelegenheid om er samen met mijn echtgenote op uit te trekken en ergens op de Eindhovense markt een terrasje te pakken. En dat brengt me bij het echte verhaal. Want terwijl het vinden van een tafeltje verrassend soepel ging, bleek de weg ernaartoe een heel ander verhaal. Wat ooit een ontspannen fietstochtje door de binnenstad was, is tegenwoordig meer een soort verkeersstrijd geworden. De Kleine Berg: Een Hindernisbaan voor Voetgangers Onze route voerde ons via de...

      Carnaval in Eindhoven stond dit jaar in het teken van duurzaamheid. De gemeente besloot dat het tijd was om af te rekenen met wegwerpplastic, en dus werden herbruikbare plastic bekers geïntroduceerd. Een nobel idee, maar zoals zo vaak bij gemeentelijke projecten liep de uitvoering verre van vlekkeloos. Van hygiëneproblemen tot financiële onduidelijkheden en een gebrek aan transparantie. Het nieuwe systeem riep bij veel Lampegatters meer vragen op dan het beantwoordde. Wie bepaalde de regels en waarom? Om te beginnen heeft de gemeente een tender uitgeschreven, voor wie de leverancier gaat worden voor deze hard cups. Helaas kan ik op het daarvoor bestemde platform niets terug vinden? Wie o wie kan hierover iets vinden, en dan met name de uitgangs punten en de eisen.  De gemeente Eindhoven stelde de spelregels op en koos voor een verplichte invoering van herbruikbare hardcups van 0,2 liter en pitchers van 1,5 liter. Waarom deze specifieke formaten? Dat blijft ond...

Pff, een zware avond en nacht achter de rug. Maar ja, het Federatiebal sla je niet over. Veel bier, muziek, gesprekken die steeds diepzinniger (of onbegrijpelijker) werden naarmate de glazen zich vulden—kortom, een geslaagde avond. De nacht was te kort, maar met vier uurtjes slaap en een stevig ontbijt zit ik er toch weer als een soort wederopgestane versie van mezelf bij. Tijd om de hersenen even te laten kraken. “Wat heb jij deze week eigenlijk gedaan?” Ik zap langs de zondagochtendprogramma’s en blijf hangen bij WNL. Ze hebben het over een – laten we zeggen – bijzondere actie van Elon Musk. Blijkbaar heeft hij, in opdracht van zijn grote vriend Donald Trump, een mail laten versturen naar alle ambtenaren in de VS met de vraag: Schrijf eens op wat je de afgelopen zeven dagen eigenlijk hebt gedaan voor je werk? En niet zomaar opschrijven, nee, met een heldere en onderbouwde uitleg. Een soort werkverslag voor gevorderden. Natuurlijk, iedereen heeft er meteen een mening over. ...